De Algemene Conferentie van Unesco nam in 2003 de Conventie betreffende de Borging van het Immaterieel Cultureel Erfgoed aan. Inmiddels zijn we tien jaar verder en is de invloed van de Conventie zichtbaar op het cultureel erfgoedbeleid van verschillende lidstaten en regio's.
Ter gelegenheid van de tiende verjaardag van de Conventie organiseren FARO (Vlaamse steunpunt voor cultureel erfgoed), tapis plein en de Vrije Universiteit Brussel/BREL op woensdag 6 november 2013 een internationaal colloquium in Brussel onder de noemer ICH-brokers, facilitators, mediators & intermediaries. Critical succes (f)actors for the safeguarding of Intangible Heritage. Het evenement wordt georganiseerd onder auspiciën van de Vlaamse Unesco Commissie (VUC) en in samenwerking met het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed (VIE).
Het colloquium wil antwoorden zoeken op vragen zoals: welke lessen kunnen we trekken voor de uitvoering en evaluatie van borgingsprogramma's voor immaterieel cultureel erfgoed? Wat werkt er? Wat ontbreekt er nog? Kunnen voorbeeldpraktijken uit andere erfgoeddomeinen inspirerend werken? Wat kunnen we leren uit ervaringen op het gebied van ontwikkelingshulp, gezondheidszorg en andere programma's waarbij mensen en organisaties betrokken zijn die andere betrokkenen helpen samenwerken?
Het uitgangspunt van het colloquium is dat mensen en organisaties die verschillende betrokkenen kunnen samenbrengen en doen samenwerken, van groot belang zijn voor het welslagen van participatieve erfgoedprogramma's. Daarbij is het onder andere belangrijk dat ze het professionele discours en de specifieke terminologie en methodologie weten te vertalen naar het terrein waar gemeenschappen aan de slag zijn met erfgoed. Vraag is ook of deze taak exclusief moet worden voorbehouden aan ngo's of als er ook andere organisaties, instellingen en netwerken zijn die een dergelijke rol kunnen vervullen ter bevordering van de borging van immaterieel cultureel erfgoed.
Tijdens het colloquium reiken sprekers uit uit België, Canada, Groot-Brittannië, Italië, Frankrijk, Hongarije en Nederland voorbeelden uit theorie en praktijk aan die ongetwijfeld stof voor discussie en reflectie zullen opleveren.
