Unesco Vlaanderen

Oceaan beter leren kennen

Gepubliceerd op 03/10/2000 door Unesco Platform Vlaanderen

Eind juni kwam de Uitvoerende Raad van de Intergouvernementele Oceanografische Commissie (IOC) van de UNESCO samen om de krijtlijnen uit te zetten voor de verdere activiteiten, nu de commissie 40 jaar actief is. De IOC kreeg onder meer groen licht om samen te werken met de nieuwe Integrated Global Observing Strategy (IGOS), dat is een geïntegreerde strategie om de observatie van het land, de oceaan en het klimaat te harmoniseren. Daarbij werkt men samen met een aantal ruimteagentschappen, verschillende agentschappen van de Verenigde Naties, internationale wetenschappelijke instellingen en donororganisaties. Het wereldwijde netwerk ter observatie van de oceaan van de IOC, beter bekend als GOOS, zal de coördinatie van IGOS op zich nemen.

Argo

Om de kwaliteit van de oceaanobservatie in veel delen van de wereld te verbeteren, zal de IOC ook versneld werk maken van de uitvoering van het Argo programma. Dat programma is genoemd naar de Argo boei, een kleine, relatief goedkope boei die informatie verzamelt over de temperatuur en het zoutgehalte van de bovenste 2.000 meter van de oceaan (zie Unesco Info 38). Die informatie is van groot belang voor de klimaatsvoorspelling. De komende twee jaar zal de IOC 3.000 Argo boeien ontplooien om het klimaat van de oceaan continu op de voet te kunnen volgen.

Tsunami

In de nasleep van het Internationaal Decennium voor de Beperking van Natuurrampen, dat op 31 december 1999 eindigde, besloot de IOC om haar Pacific Ocean Tsunami Programme verder te zetten en de resultaten ervan gratis ter beschikking te stellen van de Caribische regio. Ze zal ook onderhandelingen aanvatten om fondsen in te zamelen voor een uitgebreid waarschuwingssysteem om stormen te voorspellen in de Noord Indische Oceaan. Het programma zal zich toespitsen op de Golf van Bengalen waar weerkerende stormen regelmatig duizenden menslevens opeisen.

CO2

De IOC toonde zich bezorgt over het uitstorten van koolstofdioxide op de zeebedding van de oceaan. Een techniek waar steeds meer vraag naar komt vanuit de industrie die kampt met een steeds toenemende uitstoot van koolstofdioxide. Momenteel is er echter nog zeer weinig bekend over de gevolgen voor het ecosysteem die deze techniek met zich meebrengt, vandaar dat de IOC aandringt op meer wetenschappelijk onderzoek vooraleer de techniek verder wordt ontwikkeld en gebruikt.

Versterking

Tijdens de bijeenkomst van de Uitvoerende Raad van de IOC toonde Koïchiro Matsuura, de Directeur-Generaal van de UNESCO, zich een voorstander van de versterking van de rol van de IOC als voortrekker van de oceanografie. Matsuura: "Veel van de uitdagingen van de 21e eeuw hebben te maken met de harmonisering van de economische ontwikkeling om de armoede te bestrijden met de noodzaak om ons leefmilieu te beschermen. Dat kan enkel als de bevolking voldoende wetenschappelijk onderlegd is, zodat de mensen zich overtuigd verantwoordelijk gaan gedragen tegenover onze planeet. De IOC kan op dit vlak veel bijdragen via wetenschappelijk onderwijs en bewustmakingscampagnes."

IOC

De Intergouvernementele Oceanografische Commissie (IOC) van de UNESCO werd in 1960 opgericht om de lidstaten van de Verenigde Naties een mechanisme te verschaffen voor de wereldwijde samenwerking op het vlak van de studie van de oceaan. De IOC doet ook dienst als gemeenschappelijk orgaan voor de coördinatie van de verschillende programma's van de diverse VN-agentschappen waarin mariene aangelegenheden centraal staan. Het doel van de Commissie is het bevorderen van de internationale samenwerking en de coördinatie van verschillende wetenschappelijke programma's om meer te weten te komen over de aard en de rijkdommen van de oceaan en de kustgebieden, om de zo verkregen kennis aan te wenden om het beheer en de bescherming van het mariene milieu te verbeteren en de lidstaten bij te staan bij het opstellen van hun beleid ter zake.