Unesco Vlaanderen

Stilstaan bij mislukte klimaattop

Gepubliceerd op 06/04/2010 door Unesco Platform Vlaanderen

"Gedurende de laatste 15 jaar ontwikkelde het VN-Raamverdrag inzake klimaatverandering (UNFCCC) een alomvattende aanpak voor het beperken van de oorzaken van het verschijnsel, om te zoeken naar alternatieve oplossingen, en kwam het met een globaal plan om de samenleving te helpen het hoofd te bieden aan de vele effecten van de klimaatverandering. Kopenhagen slaagde er echter niet in om bindende doelstellingen vast te leggen voor de uitstoot van broeikasgassen. Er kwam enkel een politieke verklaring, vooral onderhandeld tussen de VS en de grote opkomende economieën.

De noodzakelijke maatschappelijke veranderingen die we moeten doorvoeren om een beschaving, gebouwd op een op fossiele brandstoffen gebaseerde economie, om te vormen tot om het even welk alternatief, brengen veel onzekerheden en grote economische gevolgen met zich mee en vereisen dus een sterk politiek engagement. De wereld was er blijkbaar nog niet klaar voor.

Het is duidelijk dat het politieke proces een deel van het probleem vormt. Jarenlang bleven de algemene politieke kringen in vele landen geïsoleerd van de onderhandelingen van het UNFCCC. En burgers kregen sporadische, en tegenstrijdige, informatie en bleven sceptisch over de relevantie van een onbekend fenomeen met verre of onzekere gevolgen voor hun dagelijks leven. Op dat vlak was Kopenhagen een keerpunt.

Klimaatverandering is niet langer een milieuprobleem. Het is eindelijk erkend als een maatschappelijk probleem, waar geen enkel aspect van het sociale leven los van staat. Het zou bijvoorbeeld volstrekt onaanvaardbaar zijn om bij het oplossen van het klimaatvraagstuk tezelfdertijd het armoedeprobleem in grote delen van de wereld te verergeren.

Voortbouwend op de fundamentele en belangrijke politieke consensus die ten grondslag ligt van het inclusieve universele proces in het kader van de Verenigde Naties en het UNFCCC, vereist de volgende fase een meer omvattende en participatieve aanpak. In deze context kunnen de inspanningen van UNESCO om de kennis te vergroten en om te werken aan een universele verklaring over de ethische beginselen van de klimaatverandering uitgroeien tot een essentiële maatstaf voor de verplichtingen en verbintenissen die zullen (moeten) worden aangenomen in de toekomst."