Hoe combineer je milieubescherming met het bestrijden van armoede?
Afrikaanse en Arabische werelderfgoedbeheerders ontmoetten elkaar van 9 tot 12 oktober 2018 in het mariene werelderfgoedgebied 'Sanganeb Nationaal Mariene Park en de Baai van Dungonab - Mukkawar Eiland Nationaal Mariene Park' in Soedan. Doel was om ervaringen uit te wisselen over hoe een evenwicht te bekomen tussen het beschermen van de natuurlijke rijkdom en het bestrijden van armoede bij de lokale bevolking – mensen die direct afhankelijk zijn van het werelderfgoedgebied.
Het gebied waar de bijeenkomst plaatsvond, kreeg de status van werelderfgoed in 2016. Het bestaat uit twee delen: Sanganeb is een geïsoleerde koraalrifstructuur in het centrale deel van de Rode Zee en het enige atol, gelegen op 25 km, voor de kustlijn van Soedan. Het tweede deel bestaat uit de Baai van Dungonab en het eiland Mukkawar, 125 km ten noorden van de havenstad Port Soedan. Het gebied bevat koraalriffen, mangrovebossen, zeewierbedden, stranden en eilandjes. De site wordt bevolkt door zeevogels, zeezoogdieren, vissen, haaien, schildpadden en mantaroggen. De Baai van Dungonab heeft een belangrijke populatie Doejongs, Indische zeekoeien.
Tijdens de uitwisseling deelden beheerders van het Nationaal Park Banc d’Arguin in Mauritanië en Wetland Park iSimangaliso in Zuid-Afrika hun jarenlange ervaring in het gebruik van de werelderfgoedstatus om banen te creëren, inkomsten te genereren en de nodige ondersteuning aan te trekken voor de bescherming van de unieke biodiversiteit van het werelderfgoed. In iSimangaliso zijn de toeristische bedrijven in en rond het park de afgelopen 10 jaar met meer dan 80% gegroeid en na 18 jaar van erkenning als werelderfgoed, biedt het park 12.000 banen.
Experts en beheerders bezochten lokale gemeenschappen die in het werelderfgoedgebied wonen. Ze bespraken manieren om de levensstandaard in het gebied te verbeteren door middel van ecotoerisme, duurzame visserijpraktijken en het aantrekken van financiering om een beheersplan uit te voeren.
Beheerders van mariene werelderfgoedgebieden beschikken over een schat aan oplossingen en voorbeeldpraktijken over hoe om te gaan met de uitdagingen op het vlak van conserveren waarmee ze worden geconfronteerd. Het samenbrengen van zulke succesverhalen op een manier die ervoor zorgt dat ze kunnen worden toegepast in andere mariene gebieden, vormt een centraal onderdeel van Unesco' Mariene Werelderfgoed Programma.
De bijeenkomst werd mogelijk gemaakt dankzij de Vlaamse overheid en haar Algemeen Trustfonds (FUT). Het Mariene Werelderfgoed Programma krijgt sinds 2010 ondersteuning vanuit het Trustfonds.
