Unesco en het Internationale Rode Kruiscomité hebben een overeenkomst gesloten die het pad effent voor beide organisaties om gezamenlijke acties te ondernemen om de bescherming van cultureel erfgoed te verbeteren in het geval van gewapend conflicten.
"Als de onpartijdige, neutrale en onafhankelijke bewaarder van het internationaal humanitair recht, is het Internationaal Rode Kruiscomité een bijzondere partner van Unesco in noodsituaties waarbij het van het grootste belang is om het cultureel erfgoed te beschermen als drager van de identiteit, de waardigheid en de veerkracht van mensen," aldus Irina Bokova, directeur-generaal van Unesco. "Deze samenwerking is een zoveelste bewijs van de groeiende bewustwording dat de bescherming van cultureel erfgoed niet alleen een culturele noodzaak is maar een humanitair imperatief."
De ondertekening van de Partnerschapovereenkomst is een reactie op de strategie voor de versterking van Unesco's werk voor de bescherming van cultuur en de bevordering van culturele pluriformiteit, aangenomen tijdens de 38ste Algemene Conferentie van de Organisatie in november 2015. Een van de doelstellingen van de strategie is het "opnemen van de bescherming van cultuur in humanitaire acties, veiligheidsstrategieën en vredesopbouwprocessen door het betrekken van relevante belanghebbenden van buiten het culturele veld."
Bokova heeft er vertrouwen is dan "deze overeenkomst kansen biedt voor Unesco om op het terrein informatie in te winnen in moeilijk toegankelijke gebieden. Het zal ook helpen bij het uitdragen van, en het versterken van de uitvoering van, de Haagse Conventie voor de Bescherming van Culturele Eigendom in Geval van Gewapende Conflicten (1954) en haar twee Protocollen."
De recente grootschalige en systematische vernietiging en plundering van cultureel erfgoed hebben de sterke verbinding tussen de culturele en de humanitaire dimensies van de bescherming van cultureel erfgoed in de verf gezet. Aanvallen op cultureel erfgoed en diversiteit zijn ook aanvallen op mensen, hun rechten en hun veiligheid. Onder het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof, is de opzettelijke vernietiging van cultureel erfgoed een oorlogsmisdaad. In het licht van deze ongekende uitdagingen is er behoefte aan innovatieve benaderingen gebaseerd op bestaande internationale wettelijke normen - met name de Haagse Conventie van 1954 - teneinde de effectieve uitvoering ervan te verbeteren.
De bescherming van cultureel erfgoed in geval van gewapende conflicten
