Het Werelderfgoedcomité van Unesco besliste op 16 juli 2016 om zeventien werken van de Zwitsers-Franse architect Le Corbusier te erkennen als werelderfgoed. Eén van die werken is de woning Guiette in Antwerpen. De zestien andere gebouwen liggen in Argentinië, Duitsland, Frankrijk, India, Japan en Zwitserland.
De woning Guiette is het enige bewaarde bouwwerk van Le Corbusier op Belgische bodem. De woning werd in 1926 gebouwd als woonhuis en atelier voor de Antwerpse schilder René Guiette. Het is één van de vroegere werken uit het oeuvre van Le Corbusier. Het huis werd in 1978 beschermd als monument. In 1987-1988 volgde een zorgvuldige restauratie onder leiding van architect Georges Baines.
Er zijn verschillende redenen waarom het oeuvre van Le Corbusier een plaats op de Werelderfgoedlijst krijgt. De drie belangrijkste zijn:
- De selectie van zeventien werken vertegenwoordigt een uitzonderlijke en onmisbare bijdrage aan de ontwikkeling van de nieuwe vormentaal van het modernisme; deze architectuurstijl getuigt van een absolute breuk met de architectuur van de vroegere eeuwen.
- Le Corbusier heeft met zijn ontwerpen en theorieën gedurende méér dan 50 jaar onmiskenbaar wereldwijd de architectuur beïnvloed. Le Corbusier zocht daarbij, in de geest van het modernisme, mee naar antwoorden op de grote uitdagingen van de 20e eeuw: standaardisatie en industrialisatie, de leefomgeving van de mens, het evenwicht tussen de privéwoning en de gemeenschapsvoorzieningen, …. Hij nam min of meer de positie in van woordvoerder van deze nieuwe architectuur. Zijn projecten werden richtinggevend voor de hele wereld.
- Het oeuvre van Le Corbusier biedt een synthese tussen stedenbouw, architectuur, schilderkunst en beeldhouwkunst. In zijn revolutionaire architecturale vormen nam Le Corbusier ook de voorstellen en principes van CIAM mee.
Eerder kregen in Vlaanderen ook al dertien begijnhoven, zesentwintig belforten, het centrum van Brugge en het complex woning-ateliers-museum Plantin-Moretus het prestigieuze label van Unesco werelderfgoed. In Brussel zijn de Grote Markt, het Stocletpaleis en vier herenhuizen van architect Victor Horta erkend als werelderfgoed. Wallonië staat met zes belforten, de vuursteenmijnen van Spiennes, vier scheepsliften op het Canal du Centre, de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Doornik en de mijnsites van Grand-Hornu, Bois-du-Luc Bois du Cazier en Blegny-Mine op de Werelderfgoedlijst.