29 nieuwe werelderfgoedsites

Gepubliceerd op 10/07/2019 door Unesco Platform Vlaanderen

Unesco voegt 29 sites toe aan haar Werelderfgoedlijst: 24 culturele, 4 natuurlijke en 1 gemengde site.

Het Werelderfgoedcomité van Unesco heeft 29 nieuwe sites ingeschreven op de Werelderfgoedlijst. Dat gebeurde tijdens haar 43ste bijeenkomst van 30 juni tot 10 juli 2019 in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan.

Geografisch zijn de nieuwe werelderfgoedsites als volgt verspreid: één in Afrika, twee in de Arabische landen, tien in de regio Azië-Stille Oceaan, 15 in Europa en Noord-Amerika en één in Latijns-Amerika. Het gaat om 24 sites van culturele aard, 4 natuurlijke sites en 1 met een gemengd karakter. Van 1 site werden de grenzen aangepast.

De Werelderfgoedlijst bevat nu 1 121 sites in 167 landen.

Het Comité besliste ook om twee sites te schrappen van de Lijst van het bedreigd werelderfgoed: de Salpetergroeves Humberstone en Santa Laura (Chili) en de Geboorteplaats van Jezus: de Geboortekerk en de pelgrimsroute, Bethlehem (Palestina). Eén site is aan de rode lijst toegevoegd: de eilanden en beschermde gebieden van de Golf van Californië (Mexico).

Dat erfgoed internationale samenwerking kan versterken, blijkt uit de inschrijving van de grensoverschrijdende site van de Mijnstreek Erzgebirge/Krušnohoří (gedeeld door Duitsland en Tsjechië) en de uitbreiding naar Albanië van de natuurlijke en culturele erfgoedsite van de regio Ohrid (Noord-Macedonië).

Er zijn ook verschillende belangrijke archeologische vindplaatsen toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst, waaronder de Dilmun-grafheuvels (Bahrein), de oude ijzermetallurgie-sites van Burkina Faso en het iconische Babylon (Irak), ooit het centrum van het Neo-Babylonische rijk en de plaats van de Hangende tuinen, één van de zeven oude wereldwonderen.

Een aantal sites die essentieel zijn voor het behoud van de wereldwijde biodiversiteit zijn ook toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. Daarbij onder meer de trekvogelreservaten langs de kust van de Gele Zee en de Golf van Bohai (China) de Franse Zuidelijke Gebieden en Zeeën met een recordoppervlakte van meer dan 67 miljoen hectare met een van de hoogste concentraties van vogels en zeezoogdieren ter wereld.

Ten slotte is de inschrijving van het Budj Bim-cultuurlandschap in de Gundijmara Aboriginal regio van Australië, en van Canada's Writing-on-Stone / Áísínai'pi, een heilig landschap van het Blackfoot (Siksikáítsitapi) volk, een erkenning van de kennis van inheemse volkeren – essentieel voor het behoud van cultureel en natuurlijk erfgoed.

De nieuwe culturele werelderfgoedsites zijn:

Budj Bim-cultuurlandschap (Australië)
Historisch centrum van Şəki met het paleis van de Khan (Azerbeidzjan)
Dilmun-grafheuvels (Bahrein)
Oude ijzermetallurgie-sites van Burkina Faso (Burkina Faso)
Writing-on-Stone / Áísínai'pi (Canada)
Archeologische ruïnes van de stad Liangzhu (China)
Mijnstreek Erzgebirge/Krušnohoří (gedeeld door Duitsland en Tsjechië)
Waterbeheersysteem van Augsburg (Duitsland)
De stad Jaipur, Rajasthan (India)
Erfgoed van de Ombilin-steenkoolmijn in Sawahlunto (Indonesië)
Babylon (Irak)
Prosecco-heuvels van Conegliano en Valdobbiadene (Italië)
Groep van kofun van Mozu-Furuichi: grafheuvels van oud-Japan (Japan)
Megalithische kruikensites in Xieng Khuang - Vlakte der Kruiken (Laos)
Bagan (Myanmar)
Prehistorische mijnstreek van gestreepte vuursteen van Krzemionki (Polen)
Koninklijk gebouw van Mafra: paleis, basiliek, klooster, Cerco-tuin en jachtpark (Tapada) (Portugal)
Bom Jesus do Monte-heiligdom in Braga (Portugal)
Kerken van de architectuurschool van Pskov (Rusland)
Cultuurlandschap van de Risco Caído en de heilige bergen van Gran Canaria (Spanje)
Landschap voor het fokken en het africhten van ceremoniële koetspaarden in Kladruby nad Labem (Tsjechië)
Jodrell Bank Observatory (Verenigd Koninkrijk)
De 20e-eeuwse architectuur van Frank Lloyd Wright (Verenigde Staten)
Seowon, Koreaanse neoconfucianistische academies (Zuid-Korea)