Dit jaar viert het Zoniënwoud de vijfde verjaardag van zijn erkenning als werelderfgoed. In 2017 schreef het Werelderfgoedcomité van Unesco vijf delen van het Zoniënwoud in op de Werelderfgoedlijst onder de noemer “Oude en ongerepte beukenbossen van de Karpaten en andere regio’s van Europa”. Het is het enige natuurlijk werelderfgoed in ons land.
De oude bossen kregen de erkenning omdat ze getuigen van de uitzonderlijke evolutie en impact die het beuken-ecosysteem in Europa heeft gekend sinds de laatste IJstijd. Ze zijn uiterst zeldzaam en ontwikkelden zich met een heel beperkte menselijke invloed.
De beschermde gebieden in het Zoniënwoud maken deel uit van een door Unesco erkende groep ongerepte bossen die momenteel 94 oude bossen telt in 18 Europese landen, goed voor een beschermd gebied van 98.000 ha (of 980 km2). In het Zoniënwoud gaat het specifiek om vijf bosreservaten die zich bevinden in het Joseph Zwaenepoel reservaat, Grippensdelle en het réserve forestière du Ticton.
Naar aanleiding van de verjaardag sprak het Regionaal Informatiecentrum van de Verenigde Naties met Caroline Celis, Coördinatrice Werelderfgoed van het Zoniënwoud. Ze bespraken de unieke kenmerken van het Zoniënwoud, de bedreigingen voor oude bossen, de biodiversiteit in het Zoniënwoud, de voordelen van Europese samenwerking en de toekomst van oerbossen.
