Unesco Vlaanderen

Mooie woorden maar waar blijft de actie?

Gepubliceerd op 30/10/2020 door Vlaamse Unesco Commissie

Jongerenvertegenwoordiger bij de Vlaamse Unesco Commissie blikt terug op een internationale jongerenconferentie en mist diepgang en lokaal engagement.

Op 24 en 25 oktober woonden Thomas Dirven en ik, Kaat Lambrechts, jongerenvertegenwoordigers bij de Vlaamse Unesco Commissie, de World Youth Conference on Kindness bij. Deze jeugdconferentie werd georganiseerd door het UNESCO Mahatma Ghandi Institute of Education for Peace and Sustainable Development (MGIEP), en ging voornamelijk in op het belang van vriendelijkheid en compassie is bij het bereiken van de doelen van Unesco.

Zaterdag stond de conferentie hoofdzakelijk in het teken van de 75ste verjaardag van de oprichting van de Verenigde Naties. Eén van de inspirerende sprekers van de dag was Natasha Mwanza uit Zambia, die met haar 18 jarige leeftijd de jongste winnares van de Global Health Leaders Award ooit is. In de namiddag volgde dan een paneldiscussie waarin de vooruitgang die de VN de afgelopen 75 jaar gemaakt heeft in de kijker werd gezet, maar ook punten van verbetering naar boven warden gehaald. Er werd ook specifiek ingegaan op de rol van jongeren hierin. Enkele werkpunten die zijn aangehaald zijn de bureaucratische structuur van de VN alsook de aanwezigheid op sociale media.

Ook de tweede dag konden de aanwezigen een paneldiscussie bijwonen, waarin deze keer werd besproken wat de rol van vriendelijkheid en compassie in is in het bereiken van de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen. Dat vriendelijkheid en compassie zeer overkoepelende thema’s zijn en op een of andere manier gelinkt kunnen worden aan alle duurzame ontwikkelingsdoelstellingen was niet enkel een belangrijke vaststelling tijdens de paneldiscussie, maar bleek ook uit de verklaring die aan het eind van de conferentie aangenomen werd. De verklaring was namelijk zeer algemeen, en miste naar mijn mening diepgang. De verklaring bevestigde vooral thema’s die vandaag al op de agenda van Unesco staan, waarin ik toch enige gemiste kansen zag. Het zou misschien geen slecht idee zijn om bij toekomstige jeugdconferenties meer actiegericht te werk te gaan om op die manier de besproken thema’s ook echt om te zetten in initiatieven met impact. 

Zo werd er aan het eind van het Man And Biosphere Youth Forum waarop ik aanwezig was in september 2019 ook een verklaring opgesteld, maar werd er daarbovenop ook gevraagd aan alle deelnemers om voor zichzelf een concreet engagement aan te gaan waarmee ze de verklaring zouden implementeren op lokaal niveau. Op die manier wordt het internationaal beleid van Unesco gekoppeld aan lokale initiatieven, een goede praktijk die in het geval van de World Youth Conference on Kindness ook zeker zinvol zou zijn geweest.